زود به کند کس بی درد داغ خویش را اول شب میکشد مسکین چراغ خویش را
این شعر چه میخواهد بگوید؟
آدم بی درد مسکین است
درد مثل چراغ است
باید درد داشت
مگر میشود درد نداشت
درد دیگران هم درد ماست