چرا حضرت علی علیه السلام با چاه گفتگو میکرد؟
آیا محرم رازی نداشت؟
چرا آنها را نمی نوشت؟ مثل بعضی امروزی ها که هر چیزی را در وبلاگشان مینویسند؟
چرا حضرت خاطره نویسی نمیکرد؟
آیا این بدین معنی نیست که بعضی دردها را نباید به هیچ کس گفت ؛یا برای بعضی موارد هیچ محرمی جز خدا وجود ندارد؟
امام صادق(ع) میفرمایند: «الحَسَن لِکُلِ اَحد حسن و منک احسن لمکانک منا و القبیح لکل احد قبیح و منک اقبح لمکانک منا»؛ کار خوب از هر که سر بزند خوب است، از تو خوبتر است چون منسوب به ما هستید و کار بد از هر که سر بزند بد است از تو بدتر است چون منسوب به ما هستید.
زود به کند کس بی درد داغ خویش را اول شب میکشد مسکین چراغ خویش را
این شعر چه میخواهد بگوید؟
آدم بی درد مسکین است
درد مثل چراغ است
باید درد داشت
مگر میشود درد نداشت
درد دیگران هم درد ماست