برای کسب تجربه از خود و دیگران بپرسیم در زمان 30 دقیقه طوفان 12 خرداد تهران چه کردیم موارد درست و نادرست را برای تجربه در آینده ثبت کنیم.
مثال :
آیاخیلی ترسیدید؟
آیا بدنبال کسب خبر از رادیو یا تلویزیون رفتید؟
چند دقیقه پس از شروع طوفان بفکر کسب خبر از صدا و سیما افتادید؟
چه اقدامی کردید؟
اقدامات اشتباه دیگران چه بود؟
در مقابل اشتباه دیگران چه کردید؟
سلام
طوفان ۱۲ خرداد 93 اتفاقی طبیعی و بسیار ارزشمند و یک فرصت استثنایی را برای کسب آمادگی در بحران را ایجاد نمود.این یک مانور ارزشمند بود.این یک فرصت تمرینی فوق العاده بود.اشتباه اینجاست که بدنبال انداختن تقصیر به گردن دیگران هستیم.این رویداد قریب به 30 دقیقه ادامه داشت. 30 دقیقه پر اضطراب برای بسیاری از شهروندان تهرانی که نمیدانستند چه اتفاقی در جریان است.مدیریت بحران بعنوان متولی مدیریت و ساماندهی بحران باید وارد عمل میشد و اقدامات و حداقل هشدارهایی را میداد.در این 30 دقیقه خیلی کارها میتوانست انجام دهد من اطمینان دارم افراد باسواد مدیریت بحران پس از کسب این تجربه حتما خواهند توانست برای چنین اتفاق غافلگیرانه در آینده پیش بینی های لازم را بعمل آورند ولی این سناریو نویسی قبلا باید صورت میگرفت و مدیریت بحران در این مورد غافلگیر شد و نتوانست کار شایسته ای انجام دهد و این بار رد شد. ولی برای آینده باید فکر کند.مدیریت بحران باید یکی از حالات وقوع بحران را ناگهانی و بدون هیچ پیش اگهی قرار دهد.اگر این پدیده در مدتی کمتر از 10 دقیقه بود شاید با این مورد که نزدیک به 30 دقیقه بطول انجامید موضوع کاملا فرق میکرد.