چرا در ایران عاقبت رئیس جمهورها اینطور میشود بجز حضرت آقا که آنهم شاید بدلیل این است که رهبر است بقیه پس اتمام دوره به فردی مساله دار تبدیل میشوند ؟
آیا این به مشکلات آنها برمیگردد یا اشکال از ماست؟
آیا برخورد صفر و صدی ما درست است؟
آیا ظرفیت ما کم است؟
این موضوع اساسا طبیعی است؟
آیا بزرگان ما ضعف دارند؟
جای بررسی ندارد؟