امام سجاد(ع) در فرازی از دعای درخواست اخلاق ستوده فرمودهاند که «وَ اکِفْنى مَؤُونَةَ مَعَرَّةِ الْعِبادِ،» مرحوم سید در شرح این دعا میفرماید: این دعا به معنای عیبجویی کردن است. به معنای نسبت زشت دادن کسی به کس دیگری است. فحش و عیب کردن را معره میگویند.
در عیب کردن و عیب بستن به دیگران دو حرف است؛ اول آنکه هر انسانی به حسب غریزه ذاتی میل ندارد کسی به او فحش دهد. همه همینطورند. حب به نفس دارند. ناراحت میشوند از بدگویی و مذمت دیگران. حالا صادق یا کاذب باشد، مطابق یا خلاف واقع باشد، به هر حال دوست ندارند.
حتی یک دیوانه از انسان تعریف کند، انسان تکانی میخورد و خوشش میآید. اینکه کسی پیدا شود که همه ازاو تعریف بکنند یا بدگوییاش نکنند، نشدنی است به سه دلیل:
اول روایت امام صادق(ع) که میفرماید: «ان رضا الناس لا یملک، و السنتهم لا تضبط،» رضایت همه مردم را نمىتوان به دست آورد و زبان آنها را نمىتوان بست. زبان مردم آزاد است. هرچه به زبانشان میآید، بیان میکنند.
دلیل دوم روایاتی است که در بحار ج 71 و 13موجود است که در اینها بیان شده حضرت موسی(ع) از خدا خواست مردم به او خوشبین باشند، از او بد نگویند و اذیت و آزارش ندهند که خطاب آمد: اگر این شدنی بود، کاری میکردم مردم به من خوشبین باشند. حضرت موسی(ع) گفت: حالا راضی شدم و جواب خود را یافتم.
دلیل سوم : این روایت هم در بحار است. فرزند حضرت لقمان عرض کرد: جوری باشد که همه مردم خشنود و خوشبین باشند از ما که پاسخ لقمان این بود که این امر امکانپذیر نیست.
همه آگاه اند که تمام معصومان از آدم تا خاتم و ائمه(ع) مورد اذیت و آزار همهگونه و زبانی قوم خود قرار گرفتند، پس ربطی به خوبی و بدی طرف ندارد. عقل اجازه نمیدهد مریم بد باشد. موسی بد باشد. ائمه نعود باا... بد باشند. برهان عقلی جایز نمیداند لکن دیدید که از پیامبر اسلام(ص) عیبجویی کردند. آزارش دادند. شاعرش خواندند مجنونش خواندند و هرچه به زبانشان رسید، گفتند.
در آیه 68 سوره احزاب خداوند میفرماید: نسبت به پیامبر کارشکنی نکنید. حرف نزنید. مثل امت موسی نباشید. در زیر همین آیه مفسران اذیتهای بنیاسرائیل را آوردند. بنیاسرائیل سرشتشان بر لجاجت و توهین و عیبجویی بوده و هست. حضرت موسی برای غسل در جایی برهنه میشد که کسی او را نبیند. بنیاسرائیل تهمت میزند که بیماری برص دارد. فلان مریضی را دارد. فلان مشکل را دارد.
بهترین انسانها که گل سرسبد انسانیت و انسان کامل هستند، مورد عیبجویی امتها بودهاند.
در روایات خطاب به حضرت موسی و نیز جمیع موجودات خوبی که مورد عیبجویی قرار گرفتهاند، بیانگر آن است که دعا برای این عیب هم شاید نشدنی باشد. این نمیشود که به زندهباد و مردهباد مردم توجه کرد، چون متغیر است.
مراد امام سجاد(ع) از این فراز دعا این نیست که کسی به او عیبجویی نکند. مراد مرحله دوم است که در زیر آیه 68 سوره احزاب هم آمده است و فلسفه معجزه انبیا هم این است که هرچه مخالفان و معاندان اشکالات بیشتری میگرفتند، با معجزهای بهتر آن اشکالات و مخالفتها بیاثر میشد و از بین میرفت.
مراد، درخواست بیاثر شدن بدگویی افراد است؛ همانطور که تهمتهایی که بنیاسرائیل به موسی زدند، بیاثر شد. پس در این دعا درخواست میکنیم که تهمتها و ناسزاها و بدگوییهای مردم درباره ما بیاثر و خلاف آن ثابت شود.
سایت شفقنا-استاد ایت الله مرتضوی
یک تاریخ چند هزار ساله ،مقدس،مبلغ شیعه ،معروف و لی ناشناخته در این محل قرار دارد.
خوب است بدانید این یادگار ارزشمند در اصفهان است .
اما روی قبر به عربی مطالب مهمی نوشته شده است.
اینجا کجاست؟