دیروز هم فرصتی پیش آمد که یک سری به دریاچه تار بزنیم موقع بازگشت شاهد صحنه ای بودم که قضاوت را به عهده شما میگذارم.
گروهی از گردشگران (خانم و آقا)را داشتند با نیسان وانت به شهر برمیگرداندند.طبیعی است اینکار هم خطرناک و هم برای خانمها سخت است.یکی از خانمها در حال اعتراض میگفت دفعه بعد من نمیایم که یکی از افراد راهنما گفت: نمیایی که نیا پاریس که نیامده ا ی دریاچه تار آمده ای .
سئوال:
1-چه را امکانات اینقدر ضعیف است؟
2-چرا مسئولین از فراهم کردن حداقل امکانات هم دریغ میکنند؟
3-برای دیدن نقاط زیبای کشورمان و یا هرجای دیگر چقدر اماده تحمل سختیها هستیم؟
4-در زمان سختیها چقدر به یکدیگر روحیه میدهیم؟
5-راهنمایان و افراد گروههای گردشگری چقدر با حساسیت کار و وظایف خود آشنا هستند؟